Okosnicu turističkog razvoja opštine Kučevo čine očuvana prirodna bogatstva (pećine, šume), očuvani narodni običaji, zanimljiva narodna verovanja i manifestacije sa dugom tradicijom, kao i bogato arheološko nasleđe. U toku realizacije ovog medijskog projekta na portalu „Trag“ predstavićemo turističke potencijale kučevačkog kraja.
Pećina Ravništarka u blizini Kučeva, u potpunosti uređena za turističke posete i spada po rečima onih koji su je videli u najlepše pećine Srbije.
Za turističke posete je potpuno uređena 2007. godine. Do pećine se stiže asfaltnim putem za selo Ceremošnja, s tim što se na devetom kilometru od Kučeva skreće prema selu Ravnište i putuje još tri kilometra. Pećina Ravništarka je 2007. godine proglašena za Zaštićeno prirodno dobro, odnosno Spomenik prirode, a Turistička organizacija Kučevo vodi brigu o njoj.
Ravništarka spada u red velikih pećina Srbije. Glavni pećinski kanal dugačak je 501,5 metara, dok je ukupna dužina svih pećinskih kanala preko 600 metara. Dužina turističke staze kroz pećinu iznosi 550 metara. Kroz Ravništarku protiče potok Ponorac, koji izvire dva kilometra uzvodno u znatno manjoj, Bisinoj pećini, rekao nam je odmah na početku naše porodične avanture ljubazni domaćin i naš vodič Dragoslav Milić. Naime, porodični dogovor je postignut da prvi sunčani vikend odmorimo u kompleksu Ravništarka. Nismo pogrešili – bili smo taj vikend u saglasju sa prirodom. I evo istorijata sada već „naše“ pećine.
Dragoslav nastavlja priču:
– Mada je pećinu Ravništarku još 1894. godine posetio čuveni srpski geograf i naučnik Jovan Cvijić, i on je, kao i lokalni meštani ušao samo u pristupačni, ulazni deo pećine (60- 80 metara). Ravništarka” je zaista otkrivena skoro sto godina kasnije (1980. godine), kada su dva radoznala i odvažna seoska dečaka prešla pećinu od početka do kraja. Ostaće tajna kako su se dečaci izborili sa opasnim muljevitim virovima pećinske ponornice i sa sopstvenim strahom. Kada se pročulo da je „Savina pećina“, kako se u to vreme pećina zvala, dugačka pećina bogata pećinskim nakitom, speleolozima je ostalo jedino da krenu dečjim tragom.
– Pećinski nakit Ravništarke je po lepoti ravan onom u Ceremošnji, u to smo se odmah i uverili, a Ravništarka ima samo jednu pećinsku dvoranu – „Crni Dvorac“. Pečat Ravništarki daje njen glavni kanal, koji liči na gigantski tunel bogato ukrašen najraznovrsnijim pećinskim nakitom. Od figura, posebno se izdvajaju „Šarac Kraljevića Marka“, „Glavonje“ i „Lepa Ravništarka“, koja je ujedno i amblem pećine. Kao aktivna rečna pećina, Ravništarka je siromašna podnim nakitom, ali zato vrlo bogata tavaničnim i zidnim nakitom. U pećini je temperatura 8 – 10 stepena, tako da je poželjno da uvek imate nešto toplo da obučete prilikom obilaska pećine, rekao nam je Dragoslav Milić.
Za one koje tek treba da zainteresujemo da krenu put Homolja evo i detaljnog opisa lepota ove pećine, onako kako su to naučnici zapisali a mi samo prenosimo. Naravno uz pregršt fotografija, koje čini nam se govore više od reči.
U morfospeleološkom pogledu, u Ravništarki je izdvojeno 9 celina:
Savin kanal. Počinje od ulaza u pećinu, dugačak je 88 matara i siromašan je pećinskim nakitom.
Omladinski kanal. Dugačak je 72,5 m, a od pećinskog nakita posebno se izdvaja: „Rudonja” – masivna bigrena polulopta i „Odžaklija“ – prostran saliv, koji liči na otvoreno ognjište u starim seoskim kućama.
Labudovo jezero. Dužina iznosi 126,5 m. Ova celina je dobila ime po malom jezeru i figuri u njemu, koja liči na labuda. Posebno su lepa dva stuba nazvana „Vile jezerkinje“. Lepotom se izdvaja i „Harfa“ – sklop draperija i stalagmita koji podseća na ovaj instrument. Pažnju privlači i „Vitez oklopnik“ – masivni stalagmit, rđaste boje. Ipak, posebno se izdvaja amblem pećine, „Lepa Ravništarka“ – vanredno oblikovan sistem zidnih ukrasa od belog kristalnog kalcita.
Beli dvorac. Ovaj deo glavnog kanala predstavlja manju dvoranu sa nekoliko upečatljivih pećinskih ukrasa. Beli dvorac je dugačak 37 m, a sa sporednim kanalom 44 m. Naziv „Beli dvorac“ je dobio jer neodoljivo podseća na građevine iz bajke. Snežno bela tavanica sa koje visi šuma masivnih stalaktita, od kojih mnogi prelaze dužinu od 6 m, ostavlja vrlo snažan utisak. Posebno je lep „Snežanin balkon“ – snežnobela školjka koja počinje na visini od 3,5 m. U drugom delu Belog dvorca nalazi se „Šarac kraljevića Marka“ – figura koja podseća na konja koji lebdi pod tavanicom.
Leopardov kanal. Dugačak je 16,5 m i nastavlja se na Beli dvorac. Ime je dobio po čudnim šarama na tavanici i zidovima, koje asociraju na leopardovo krzno. Ovde se nalazi „Devičanski kladenac“, interesantna morfološko-hidrografska pojava. U pitanju je izvor iz koga kroz uzanu pukotinu, pod pritiskom izbija voda vertikalno i šišti, rasprskavajući se o stenu iznad sebe. Izvor je aktivan samo u vlažnom periodu godine (do sredine proleća).
Crni dvorac, koji je dugačak 43 m, predstavlja klasičnu pećinsku dvoranu, širine do 20 m. i visine 12 m. Dobio je ime po crnim stenama, koje su na pojedinim pravcima prošarane belim kalcitnim oblicima. U Crnom dvorcu se nalazi jedna vrlo lepa kompozicija nazvana „Ikonostas“, prava čipka u kamenu – snežnobeli nakit svih vrsta na crnoj podlozi. Ispred Ikonostasa nalazi se figura nazvana Iguman jer neodoljivo podseća na monaha koji drži propoved.
Izvorski kanal. Dugačak je 72 m. Pažnju privlači prirodni most na kome je profil neobične figure, izgledom negde između profila slona i miša. Zatim se nailazi na „Glavonje“ – grupu stalagmita neobičnog oblika koje nadkriljuje vanredno izatkana pećinska draperija. Iza nje, skrivana, gotovo iznad same vode lebdi Bundeva, bigreni saliv koji podseća upravo na bundevu.
Mali beli dvorac. To je slepi kanal, dugačak 17 metara koji ima oblik manje dvorane. Posebna je lepa grupa stalagmita i stalaktita nazvana „Zbeg“.
Dušanove galerije. Poslednja celina Ravništarke. Dobila je ime po Dušanu Nedeljkoviću, čoveku zaslužnom za izgradnju puteva i druge ifrastrukture, čime su pećine Ceremošnja i Ravništarka postale dostupne posetiocima. Dušanove galerije predstavljaju stariji, suvi pećinski sistem koji se dodiruje sa glavnim pećinskim kanalom. Prvih 15 metara predstavlja jedan kanal, koji se zatim razdvaja na dva kanala, od kojih se levim, dužim kanalom (40 metara) stiže do izlaza iz pećine.
Nakon uzbudljive priče koja je pre svega opčinila decu pa i nas odrasle, izašli smo na svež, mirisni vazduh Homolja.
Smeštaj u jednoj od 5 brvnara je udoban za četvoročlanu porodicu, domaćini ljubаzni i predusretljivi. Pored Dragoslava bile su tu Violeta i Slađa, obe posvećenu svom poslu. U restoranu je čisto, a hrana je domaća i jako ukusna. Krenuli smo našoj kući uz obećanje, vidimo se ponovo, čim nam obaveze dozvole.
Ovaj tekst nastao je u sklopu projekta „Opština Kučevo – turističko blago Srbije“, koji sufinansira Predsednik opštine Kučevo po osnovu Konkursa za sufinansiranje projekata proizvodnje medijskih sadržaja iz oblasti javnog informisanja na teritoriji opštine Kučevo u 2020. godini.
– Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
Izvor: Trag
Foto: Trag