U Galeriji savremene umetnosti 4. avgusta otvorena je posthumna izložba slika Ljubiše Motića sa simboličnim nazivom „Putovanja“. Ljubiša Motić je rođen 1945. godine u Laznici kraj Žagubice.
Živeći na selu, sa umetošću tj. slikarstvom najpre se upoznaje preko svetih prizora i likova na ikonostasu.
Pod snažnim utiskom dela umetnika XIX veka među kojima pre svih dela Uroša Predića, Paje Jovanovića Konstantina Danila, Katarine Ivanović i drugih, odlučio je da postane slikar. Upisuje akademiju, ali ne uspeva da dođe do novih spoznaja lepog. Dr Vera Ristić, poznata istoričarka umetnosti, sa kojom se Motić upoznao 1971. godine, uticala je na njegovu tehniku otkrivajući mu načine nastanka slika starijih majstora. Motić je ostao stilski u realizmu, krećući se u rasponu od hiper do klasičnog realizma, a najčešćeje slikao uljem na platnu. Bio je član ULIS-a Milena Pavlović Barili. Umro je 2021. godine.
Publici se najpre obratila istoričarka umetnosti, viši kustos Narodnog muzeja, Marina Radosavljević, prepoznajući Ljubišu Motića kao „zaljubljenika u umetnost, entuzijastu, samoukog slikara koji je neprestano tragao za tajnama umetnosti, usavršavajući se čitavog života onako kako je znao, umeo i mogao, trajno se okrenuvši jednom likovnom svetu i jeziku sa osobinama realističkog stilskog obrasca.“ Ona je još dodala da je Ljubiša Motić 70-tih godina prošlog veka najpre stvarao u znaku spontanog, ličnog odnosa prema odabranim temama, iskazanim brzim namazima jarkih boja u kome nije bilo mesta za sporedne detalje.
„Birajući najviše mrtve prirode i pejzaže, u ovom periodu Motić se bavio prvenstveno slikarskom vrednošću slike, stavljajući akcenat na boju i njene vrednosti. Motić se, potom okreće životu koji nestaje – stari fiokari, škrinje, izguljena torba, voće, hleb, žito, predmeti „izlizani“ tradicionalnim načinom življenja u srpskom selu – život kome Motić nije dao da nestane, već ga je nanovo rađao i čuvao bojama i platnom. Motićev realizam, u traženju originalnog stvaralačkog izraza, oslonjen je na najdublje korene bisera akademskog srpskog slikarstva XIX veka, čime se nadovezuje na duh jedne umetnosti, spojene uz nacionalnu tradiciju, nacionalne po posebnosti jezika kojim se izražava.“
Filip Motić, opisijući svog dedu kao velikodušnog, pedantnog, mirnog čoveka, zahvalivši se brojnim posetiocima na dolasku svečano je otvorio izložbu.
Izložba Ljubiše Motića biće dostupna posetiocima tokom avgusta. Ulaz je slobodan.