Datum rođenja barda glumačke scene umesto tradicionalnim festivalom, za koji ni ove godine zbog pandemije nije bilo uslova, obeležen je izložbom ‘’Pozorišni portreti Milivoja Živanovića’’ i filmom o četvrt veka trajanja ‘’Glumačkih svečanosti’’.
Zbog pandemije korona virusa ni ove godine, nažalost, nema ‘’Glumačkih svečanosti Milivoje Živanović’’. Omiljeni pozorišni festival Požarevljana i kulturni brend grada po treći put se od njegovog osnivanja 1995. godine nije održao. Osim zbog virusa u ove dve godine, 1999. festivala nije bilo zbog bombardovanja SR Jugoslavije.
Ipak, Grad Požarevac i Centar za kulturu na simboličan, ali i konkretan način, kroz programske aktivnosti, obeležili su 2. april, datum rođenja Milivoja Živanovića (1900-1976). Draga i česta saradnica festivala, istoričar umetnosti i kustos, Mirjana Odavić, koja je autorka i poslednje izložbe u vreme održavanja festivala priređene 2019. godine, posvećene karijeri i glumačkim dometima Nede Spasojević, sada je pod okriljem Muzeja pozorišne umetnosti Srbije priredila izložbu o najbitnijim datumima i ulogama Milivoja Živanovića. Izložba nosi naziv ‘’Pozorišni portreti Milivoja Živanovića’’ i prati najbitnije momente u profesionalnom životu slavnog Požarevljanina, njegove prve korake na sceni do najviših glumačkih ostvarenja klasičnog repertoara, nagrade ‘’Sara Bernar’’ Teatra nacija u Parizu i ‘’Medalje Stanislavskog’’ koja mu je uručena u Moskvi za ulogu Jegora Buličova u istoimenoj drami Maksima Gorkog. Njegovi glumački počeci vezani su za 1919. godinu kada se pridružuje putujućoj trupi Udruženja glumaca koju je vodio komičar Ljuba Vukomanović. Tokom dalje karijere bio je član brojnih putujućih trupa. Kao člana putujuće trupe Mikice Spasića, zapazio ga je Branislav Nušić i preporučio za angažman u Novom Sadu. Od 1923. do 1928. bio je član Narodnog pozorišta u Novom Sadu. Odatle prelazi u Narodno pozorište u Skoplju gde ostaje četiri godine. Sledeća kuća na čiju će scenu kročiti bilo je Narodno pozorište u Beogradu u koje stiže 1932. godine. Zatim, 1947. godine postaje član novoosnovanog Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Uloge Feđe u Živom lešu, Agatona u Ožalošćenoj porodici, Kapetana u Strindbergovom Ocu, Jegora Buličova, Kralja Lira, Hadži Zamfira u Zoni Zamfirovoj, samo su neke od nezaboravnih rola kojima je dostigao glumačke visine.
O svojoj zanesenosti i opčinjenosti glumom i scenom govorio je 1967. godine u intervjuu za TV Novosti, čiji je deo zabeležen i u katalogu izložbe ‘’Pozorišni portreti Milivoja Živanovića’’: ’’Strast? Čovek u mojoj profesiji ima samo jednu strast, bolje reći tri: scenu, ulogu i garderobu. To toliko okupira umetnika da je slep i gluv za sve što se oko njega dešava… Zanet sam sobom u svom domu, na ulici, kavani i na sceni… I zato neka mi prijatelji ne zamere ako im nekad ne otpozdravim na ulici.’’
Drugi događaj koji je 2. aprila upriličen u požarevačkom Centru za kulturu jeste projekcija filma Spomen na glumca scenariste i reditelja Novice Savića o četvrt veka festivala ‘’Glumačke svečanosti Milivoje Živanović’’. U filmu o rađanju i trajanju uglednog pozorišnog festivala govore njegovi osnivači i ljudi koji su organizaciono i kroz kreativne resurse i ideje pomogli njegovom razvitku: Milisav Milenković, Lepomir Ivković, Dragoslav Jović, Ljubiša Đokić, Bojan Gačević i drugi.
Na obeležavanju dana rođenja Milivoja Živanovića, pred otvaranje izložbe u Galeriji ‘’Obojena svetlost’’ CZK Požarevac govorili su Predrag Mijatović, predsednik Skupštine Grada Požarevca, Galina Perić, direktorka Centra za kulturu, Mirjana Odavić, autorka ižložbe, i Novica Savić, autor filma.
Narednih dana Centar za kulturu je predstavio Milivoja Živanovića kao filmskog glumca. Po izboru filmskog kritičara Gorana Jovanovića požarevačkoj publici je pružena mogućnost da pogleda filmove Ciganka, Crveni cvet, Krvavi put, Osma vrata i Pogon B.
Autor teksta: Goran Jovanović